Merhaba.Hayatın amacı nedir?Birey olarak üstüme düşenler nedir?Neden hayat bu kadar zorlu...gibi soruları bugün sorduğumuzda "sen depresyona girmişsin "derler.Bugünün dünyası bu işte.İstekler beraberinde acıyı getirir anlyışı etkileyici fakat o isteğe ulaşmak da mutluluk verici olmalı.İnsan hiçbir hedefe ulaştığında tatmin olamaz , daha fazlasını ister belki fakat nicelik nitelik ilişkisiyle mutlu olabilir.Diyalektik materyalistler davası uğruna çalışan her birey devrimi yani nitel değişikliği hazırlamış olur der.0 derece suyu 1 dereceye getiren insan ben hiçbirşey yapmadım diyebilir.Onun gibi 100 insanın suyu gaz haline dönüştüreceğini de bilmeli bu insan.Bunun gibi, idealleri olan, insana erdemli olmayı öğütleyen birçok yolda ilerleyebilirsin.Ancak bu insanı mutlu eder.Yolun ortasındaki taşı birisi takılmasın diye kaldırdığında bunun boşa gitmeyeceğini de bilmelisin yani.İyi günler.
***
Hayatın amacı nedir,bilmiyorum. Ama,benim hayatımın amacı nedir,diye sorduğumda,bu bireysellik ta-
şır ve dolayısıyla,herkese göre değişen cevaplar meydana gelir.
İnsan,oluşturduğu -ya da edindiği- kimlik'le bir amaç edinmiştir zaten. Bilerek ya da bilmeden...
"Ben kimim?"le başlayıp,"nereye gidebilir ayaklarım?"la devam edip,"ayaklarım nereye gitmek istiyor"la
biten bir yığın soru,düşünce ve arzu bizi,"amacımız"a götürür. Amaca gereksinim var mıdır? Evet;ama,
sanırım bunu kendine fazla söylememeli insan.Amaç, "içinde" olmalı ve sen,onu yaşama doğru taşıma-
nın yollarını aramalısın.
Kısaca,seni oluşturan tüm ide,duygu,istek ve algılarınla edindiğin amaç,yalnız senin amacın...Ve bunu
yaşama geçirmek çoğunlukla "mutsuzluğu" beraberinde getirir.Shcopenhauer'in de kastettiği bu mudur,
bilmem. Yaşamın bu amaca izin vermediği ölçülerde geçerlidir sanırım...Yaşam'ı "yapan" insan de olsa,
yaşam ile insan arasında büyük dengesizlikler de olabiliyor...ne yazık ki...
Amaç'ların güzel olması dileğiyle...
Saygılarla...
Nilay...