Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını,
Kendimi bulduğumda anladım
Yüreğinde aşk olmadan geçen her gün kayıpmış,
Aşk peşinden neden yalınayak koştuğunu anladım
Acı doruğa ulaştığında gözyaşı gelmezmiş gözlerden,
Neden hiç ağlamadığını anladım
Ağlayanı güldürebilmek, ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş,
Gözyaşımı kahkaya çevirdiğinde anladım
Yalan söylememek değil, gerçeği gizlememekmiş marifet,
Yüreğini elime koyduğunda anladım
sana ihtiyacım var, gel ! diyebilmekmiş güçlü olmak,
Sana git dediğimde anladım
Sana sevgim şımarık bir çocukmuş, her düştüğünde zırıl zırıl ağlayan,
Büyüyüp bana sımsıkı sarıldığında anladım
Özür dilemek değil, affet beni diye haykırmak istemekmiş pişman olmak,
Gerçekten pişman olduğumda anladım
Ve gurur, kaybedenlerin, acizlerin maskesiymiş, sevgi dolu yüreklerin gururu
olmazmış,
Yüreğimde sevgi bulduğumda anladım
Sevgi emekmiş,
Emek ise vazgeçmeyecek kadar, ama özgür bırakacak kadar sevmekmiş
Sen mutlu olacaksan eğer, bana sadece senin tebessümün de yeter
Bitti diyorsan bunuda